Chelus fimbriatus – Mata mata, Franjeschildpad

Return to World Chelonian Trust Main Page for more Turtle and Tortoise Information

Chelus fimbriatus – Mata mata, Franjeschildpad - Ben Forrest

Vertaling Peter van Arkel

Chelus fimbriatus – The Mata Mata - Ben Forrest

Chelus fimbriatus ― マタマタ ― ベンフォレスト

TORTUGA MATAMATA - Chelus fimbriatus - Jesús Mendoza

Opmerking: De Mata mata is al voor een hele lange tijd bekend in de wereld. Tengevolge van zijn zeer ongewone verschijning heeft de soort al veel belangstelling opgeroepen bij degenen die daar waarde aan hechten. Deze belangstelling heeft al in een geweldige hoeveelheid verschillende beschrijvingen geresulteerd over de jaren, die gebruikt worden om te verwijzen naar deze soort. Wanneer we kijken naar oudere informatie die verwijst naar deze zelfstandige soort kan het beste gebruikt gemaakt worden van de soort naam. Of één van de verschillende soort namen die tijdens de speurtocht gevonden wordt te gebruiken. *

Synoniemen:

Testudo terrestris FERMIN 1765 (nomen oblitum, non T.t. Forskål 1775)
Testudo fimbriata SCHNEIDER 1783
Testudo fimbria GMELIN 1789 (nomen subst. pro T. fimbriata SCHNEIDER)
Testudo matamata BRUGUIÈRE 1792
Testudo bi-spinosa DAUDIN 1802
Testudo rapara GRAY 1831 (nomen nudum)
Testudo raparara GRAY 1844 (nomen nudum)
Testudo raxarara GRAY 1855 (nomen nudum)
Chelys fimbriata - GÜNTHER 1882
Chelys fimbriata - BOULENGER 1889
Chelus fimbriatus - MERTENS 1934
Chelus fimbriata - IVERSON 1992
Chelus fimbriatus - GORZULA & SEÑARIS 1999

Gewone naam: Mata mata, Mata-mata, Matamata,

* Beschrijving informatie van de EMBL Online Reptile Database

Deze Care-sheet is enkel gemaakt voor de algemene zorg van de bedoelde soort. Verder onderzoek naar de beste manier om te verzorgen, om het even welke soort die u verzorgt, is belangrijk.

De uiterst gecamoufleerde Mata mata is goed aangepast om te leven in langzaam bewegend water, waardoor de op de bodem neer gedwarrelde dode materialen blijven liggen, en zal dan ook op zulke plaatsen worden gevonden. Als oorspronkelijke bewoner van Zuid-Amerika in zowel de Orinoco Rivier als de Amazone Rivier bekkens, is het ook vermeld dat ze in Trinidad gevonden kunnen worden. Een Mata mata in zijn natuurlijke omgeving SCHIJNT niet onzichtbaar te zijn, hij IS onzichtbaar. Voor degene die voor het eerst blootgesteld is aan een Mata mata volgt een gewoonlijk voorspelbare patroon.
De eerste reactie is ”Schildpad? Ik zie geen schildpad”,
Dan ”Waar is die? – Ik zie helemaal niks”
En dan ”Waar?”, ten slotte gevolgd door ”Wâauw”.

Het huisvesten van een Mata mata:

Aquariums zijn geschikt voor kleine tot middelgrote 9-20cm. schildpadden. Grotere schildpadden, tot hun maximale afmeting van 45cm., hebben grote tanks als levensruimte nodig of zelf gemaakte vijvers met een inhoud capaciteit van meer dan 400 liter. De waterdiepte zou niet dieper moeten zijn dan de rechte lengte van het rugschild (SCL = Straight Carapace Lenght) van de kleinste schildpad. Mata mata zal in water gedijen met een temperatuur van 24-27 graden Celsius met een zelfde luchttemperatuur. Schurende oppervlakten moeten vermeden worden binnen het leefgebied. De Ph van het water zou bijgehouden moeten worden binnen het bereik van 5-6 Ph. Door turf aan het water toe te voegen zal dit bereikt kunnen worden, evenals dit aan de schildpadden iets geeft om in te rommelen. De verlichting zal niet te helder moeten zijn en een overvloed aan schuilplaatsen is een noodzaak. Planten die in een gebakken kleipotje staan werken ook goed als schuilplek en zijn ook goed als visuele barrières wanneer meer dan één schildpad wordt samengehouden. Planten hebben ook een aanvullend voordeel om een deel van de waterkwaliteit te verhogen. Vrouwtjes zijn het agressievere deel van de geslachten en zullen Kleinere schildpadden van alle seksen gaan bijten indien daar de neiging toe bestaat.

Het dieet:

Mata mata's zijn strikt carnivoor; vis, ongewervelde dieren en een toevallige kikker zou deel uitmaken van het dieet van een wilde Mata mata. Alle Mata's die onder mijn zorg geweest zijn, hebben geleerd om dode prooistukken d.m.v. de pincet aan te nemen. Het geven van stukken prooi die bevroren geweest zijn, elimineert de meeste kans op infectie risico's van parasieten en bacteriën, die voornamelijk aanwezig zijn in scholen overvoerde vis. Ontdooide bevroren vis en garnaal kunnen gemakkelijk aangevuld worden met vitamines en calcium. Dit is voornamelijk belangrijk om te doen voor thiamine (vitamine B1) en vitamine E. Af en toe een aanvulling met voedselonderdelen als bladgroente en/of zoete aardappelen en wortels is zeer aangeraden. Voedsel zou 1-2 maal wekelijks moeten worden aangeboden aan volwassenen en 3-4 keer aan jonge schildpadden. Geef ze zoveel als zij elke keer bij het voeren kunnen opeten.

* Strikt carnivoor - vis, ongewervelde dieren en de toevallige kikker. *

Deze soort overwintert niet in de natuur. Er moet dus gezorgd worden voor een binnenshuis faciliteit om de gezondheid en het welzijn in stand te houden van de schildpad onder koelere omstandigheden.

Medisch:

De Mata mata is tamelijk moeilijk om te wennen aan gevangenschap omstandigheden, als er enig teken van een ziekte is zal een dierenarts geconsulteerd moeten worden. Wees alstublieft bewust dat informatie over welke medicijnen en hoeveelheden doseringen die verkrijgbaar zijn op het Internet of in hobbyisten boeken dikwijls achterhaald zijn of ontwikkeld voor een andere soort en misschien gevaarlijk, laat alstublieft geneeskundig advies over aan getrainde deskundigen.

Het moet vermeld worden dat water- en landschildpad zorgonderzoek aanhoudend vernieuwd wordt. Als er nieuwe informatie verkrijgbaar komt, delen wij dit op de World Chelonian Trust website, http://www.chelonia.org . Serieuze Schildpadhouders vinden het een voordeel om de steun van anderen te hebben die deze soorten bijhouden. De zorg is in onze vrije online e-mail gemeenschap besproken, daaraan kan deelgenomen worden via het web adres hierboven. Neem alstublieft contact met ons op over de vele voordelen van het lid zijn van het World Chelonian Trust.